الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های استان اصفهان طی سال 1393

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از پاتوژن‌های مهم در ایجاد بیماری و مرگ و میر در ایران و جهان می باشد. مطالعه حاضر با هدف ردیابی ژن های کد کننده مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس و بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی در ایزوله های جداسازی شده از عفونت های بیمارستانی در بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی استان اصفهان انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مقطعی-توصیفی در طول یک سال ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده از بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی استان اصفهان جمع آوری شد. این ایزوله ها با استفاده از روش های استاندارد آزمایشگاهی جداسازی شدند. به منظور ارزیابی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله ها، از روش انتشار دیسک استفاده گردید. هم چنین، حضور ژن های کد کننده  مقاومت آنتی بیوتیکی شامل mec A،tet K ،tet M در ایزوله های مورد مطالعه با استفاده از روش multiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: ارزیابی فنوتیپی نشان داد که بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به آنتی بیوتیک های متی سیلین (2/90 درصد)، اریترومایسین (7/89 درصد)، سیپروفلوکساسین (5/89 درصد)، پنی سیلین (88 درصد)، تتراسایکلین (4/82 درصد)، جنتامایسین (8/75 درصد) و کمترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های نیتروفورانتوئین ( 2 درصد) و ونکومایسین (10 درصد) وجود دارد. بررسی های مولکولی نشان دهنده حضور 93 درصدی ژن mec A، هم چنین فراوانی 78 درصدی ژن tet Mو 21 درصدی حضور ژن tet K در ایزوله ها بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه در مقایسه با نتایج سایر مطالعات، بیان گر افزایش میزان مقاومت دارویی در ایزوله های استافیلو کوکوس اورئوس می باشد.